Ellerinde kan vardı
Kirmizidan eldiven giyinmisti
Günah cikartiliyordu
Günahın kendisi değilmiş gibi
Elindeki hançer;
Çift başlı
Geçmişini vuruyorken
Geleceğini de vuruyordun
Belki bilemedin
Belki de göremedin
Mesela;
Kurtulmak için asildigin ipin
Aslında boynuna dolandigini
Korunmak için ördüğün kale duvarlarının
Zindanina dönüştüğünü
Bir ömür
Hep bir kavgaydin
Ve bir ömür
Hep sonbahar kaldın
Bense üşümekteyim
Umursamaz bir çocuk gülüşün gölgesinde
Seni beklediğim tüm vuslat nöbetlerinde…
Sıfatları atıyorum geriye bir tek gerçekler kaliyordu.
Hakikat arayışlarında amacinizin temiz olduğu kadar araclarinizinda temiz olmasi gerekiyor.
Başkalarının yüzüne bakabilmek için kendi yüzümüze bakmasını bilmeliyiz.
Bu yüz içimizdeki tanrının sesi yüreğimizdeki çocuk sesidir.
Vicdandir.
Yureklerimizin aydinliginda muma ve ışığa ihtiyacımız yok.
Ölmek ve öldürmekten çok, yaşamaya ve yaşatmaya cesaretimiz olsun.
Duygu ve düşüncelerimiz kesin ve de keskin olmalı.
Duygu ve düşüncelerimizin masumiyetini ve de bekaretini korumalı kirletmemeliyiz.
İnsanın özü budur.
Öz hakikattir.
Yazarımız
- Kuşca'da doğdu. Danimarka'da yaşamakta.
Son yazıları
- Mehmet Gezen16/11/2024Mevzu yokluğun
- Kategori edilmemis08/09/2024Narîn
- Mehmet Gezen24/04/2024Amara
- Mehmet Gezen17/03/2024Halepçe