Rüzgarın uğuldusu bir balyoz gibi dövüyordu duvarlarımı
Deniz dalgaları kayalarda parçalanıyordu
Gece karanlık
Ay firari
Ve ben
Vakitsiz yağmurlarda ıslanıyordum
Hayatı ağır yaşıyorum
O kadar çok bakmasına gereksinim duyduğumuz
Ve bir o kadar da çok bakmasından korktuğumuz aynalarda
Kendi sesimi arıyordum
Hayatı ağır yaşıyorum
Bir tek beden
Bir tek göğüs
Birden çok ruha dar geliyordu
Ve bir açılma
Acı bir çığlık
Ve bir yarılma
Göğsüm kırılıyordu
Ben paramparça oluyordum
Yazarımız
- Kuşca'da doğdu. Danimarka'da yaşamakta.
Son yazıları
Mehmet Gezen16/11/2024Mevzu yokluğun
Kategori edilmemis08/09/2024Narîn
Mehmet Gezen24/04/2024Amara
Mehmet Gezen17/03/2024Halepçe
