Bilge kadın Aysel Doğan’a

Geride kalanlar gidenlerin hikayelerini yazmak zorundaydı.

Bilge kadın Aysel Doğan’a

Ah sen şimdi
Yitirilmiş çocukluğunu
Koynunda saklardın
Acılı bir ağıdın
Sessiz çığlıkları gibi
Üşürdü ellerin
Üşürdü
Mevsim zemherisinde
Asardın hüznünü
Yorgun evlerin
Kırılgan pencerelerine
Bir rüzgar eserdi içimde
Yaprak düşer
Dal kırılırdı
Incinirdi
Toprak
Incinirdi
Dersim
Diyar- ı Bekir
Yaşlı bir dengbejin dilinde
Kayıp bir alfabe
Toprak
Kuş
Ağaç
Ben
Ağlardım