Çocukluğum(uz)

• Yazar hakkında
• Yazarın son yazılar

Mehmet Gezen

Kuşca'da doğdu. Danimarka'da yaşamakta.

• Bazı Kadınlar Vardır - 20/03/2019
• Gece güzeli: Leyla - 09/03/2019
• Tek heceli bir ad, çok heceli ağır bir zamandın - 04/03/2019
• #YaMeYe - 02/03/2019
• Anla(şıl)mak - 23/02/2019
• Isırgan Rüzgarlar - 07/02/2019
• #Suskunluğun 86. günü Leyla Güven - 01/02/2019
• Pençe - 01/02/2019
• Mayın Sessizliği - 06/01/2019
• Sen Susardın Ve Şehre Kar Yağardı - 05/01/2019

Yazarın tüm yazılarını göster

Kuş kadar canlarıyla; dünyanın yükünü kaldiranlara, ve hep çocuk kalanlara …

Bir sonbahar rüzgarında
Kirli bir şafakta
Bir sabah,
Onun adına karar verdiler
Yaşamı
Zamanı
Ve anılarını çaldılar
-Içimden birşeyler kopuyor
Terk ediyordu beni-
Sonrasi zemheri mevsimlerdi
Yasaklı düşler ikliminde
Sadece takvimler değişiyordu
Peki ya O?
O ne yapardı;
O’na sırtımızı döndüğümüz o günden beri?
Ben çocukluğumu çok sevdim
Gönlümde açık bir yara
O günlerden kalma
Peki ya O?
O da severmiydi?
Hiç bilemedim
Zamanın sarkacina hüznümü astım
Gülüşlerim kırıldı
Avuçlarıma karlar yağıyor
Ve artık
Avaz avaz bağırmak istiyorum :

Kanatlarımı istiyorum …