Devrim

Yanlis tirenlere bindim
yitik adreslerde konakladim
yarali bir marti gibi
diyar diyar dolastim
ben geldim geleli
karanliktir insan yüzleri
günes hic dogmadi,gokyüzü hep kederli
KAFKA, dan ögrendim hayat ikiyüzlü
bir aci bilirim birde umut
yüregimde yanik bir türkü
olumu yakama kirmizi bir gül gibi taktim
aski icimden
vahsi bir cicek gibi kopardim
solgun ve bitkin
öfkeyi büyüttüm sessizce
cocuklugumu
sarisin mavi gözlü bir kizin
kirpiklerine astim gizlice
biliyorum
gün dogmadan neler dogacak
dünya mezar tasim olacak.