Gecenin karanligi agir agir cokmustu duslerime
Ruzgar adini fisildiyordu kulagima usulca
Gecenin sessizligi cocukluguma gøturuyordu
Adim adim , sokak sokak
Her sokak cocuklugumun urkek ve tenha yollarina cikiyordu
Bazen bir oyun oluveriyordun
Cigliklarimiz karisiyordu birbirine
Gøz gøze geliyorduk
Cocuk yuregimde
Cocuksu gulusunle
Bazen bir sevgili oluyordun
Cocuk oyunlarinda
yikik viran duvar diplerinde
Cocuk evciliklerde
Yayla baslarinda
Az uzanmadik cimlere
Az bakmadik
Sonsuz mavi gøgun derinliklerine
Didisirdikte
Az kavga etmedik
Gunu birlik oyunlarda
Ben susardim
Sen suratini eksitirdin
Ama asla kin tutmazdik
Arkadas kalirdik
Cocuktuk…
Ve biz buyuduk
Biliyormusun?
Icimdeki cocuk hic ama hic buyumedi
Ne icimdeki cocuksu kelebek kipirtisi bitti
Ne de yuregimdeki tatli sizi dindi.
Gecenin karanligi agir agir cøkmustu duslerime
Ay tum zerafetiyle yuzunu resmetmisti karanliga
Usta bir ressamin ellerinden
Ruzgar adini fisildiyordu kulagima usulca…
Yazarımız
- Kuşca'da doğdu. Danimarka'da yaşamakta.
Son yazıları
Kategori edilmemis08/09/2024Narîn
Mehmet Gezen24/04/2024Amara
Mehmet Gezen17/03/2024Halepçe- Mehmet Gezen18/09/2023Gözyaşlarımda ölüm hikayeleri
