
İçinizdeki Efendileri Öldürün
“Yüreğim dört parça
Dört parça Rojava’ya “
Ve bir zaman sonra farkettim;
Içimdeki uzak yaylaların mesafelerini yürüdükçe, içimdeki boşluklarda derinleşiyordu.
Içimdeki boşlukların derinleştiği gibi, içimdeki yaylalara yürüme istemi de, daha tutkulu bir hâl alıyordu. Içimdeki boşlukları dolduramadığım gibi, adımları mı da dizginleyemiyordum artık.
Bir kısır döngü.
Ve ben bu döngüde sarıp sarmalanıyordum.
Ya içimdeki boşlukları bir ömür doldurmaya çalışacaktım, ya da bir ömür; içimdeki boşluklardan habersiz, her boşluğa bir boşluk katacaktım.
Belki de asıl mesele; ad koyamamaktı.
Yaşadığımız acı gerçekleri kabullenmemekti.
Yaşadığımız acı gerçeklerin ağır yükünden yakınacağımıza, zalimin zulmünden dem vuracağimıza, yaşamı olduğu gibi kabullenip; bunu bir güce dönüştürmek daha akıllı değil miydi?
Bazı an’lar vardır, yaşama yön verirsiniz.
Bazı an’lar vardır, yaşam size yön verir.
An’lar elbette etkileyicidir, ama belirleyici olan insanın kendisidir.
Madem ki, içinizdeki köleyi azad edemiyorsunuz, içinizdeki efendiyi öldürmeyi deneyin.
Belki de tüm mesele buydu?
Ne dersiniz?
Yazarımız

- Kuşca'da doğdu. Danimarka'da yaşamakta.
Son yazıları
Mehmet Gezen06/01/2025Ben
Mehmet Gezen16/11/2024Mevzu yokluğun
Kategori edilmemis08/09/2024Narîn
Mehmet Gezen24/04/2024Amara