Kaç geceyi uğurladım
Kaç günü karşılarken
Zaman; kadim, kadın kuyumcu
Katlimize çile dolduruyordu
Geride sevdalı ölülerimizi bıraktık
Yüzü yanmış şehirleri terkederken
Uzakları sana bıraktım
Gidecek bir yerim kalmadı
Anılardan kendime yeni evler yaptım
Düşlerimden pencereler kurdum
Verilmiş sözlerden kapılar açtım
Çocukluğumun irmaklarina akan
Ne özgür oldum bu kapıların dışında
Ne de esirin düştüm
Tüm kapılar üstüme kapandığında
Celladina sevdalı,
Azad edilmeyi onursuzluk bilen yuregim;
Asi bir köle
Yazarımız
- Kuşca'da doğdu. Danimarka'da yaşamakta.
Son yazıları
Mehmet Gezen16/11/2024Mevzu yokluğun
Kategori edilmemis08/09/2024Narîn
Mehmet Gezen24/04/2024Amara
Mehmet Gezen17/03/2024Halepçe
