Kusca.com’u Anlamak

Ümit Seçilmis05/12/2008

0 1.915 2 dakika okuma süresi

Yeni yeni öğreniyorduk interneti.İnternet bizim için farklı bir mekan,farklı bir tutku ve bir o kadar da buluşma noktası olabiliyordu.İstediğimiz bilgiye ulaşmanın rahatlığı ve kolaylığı bizi sevindiriyordu.İnternet ,tek tuşla hayatımızı değiştirmek lüksünü bile bize veriyordu böylece.İnternette seviyorduk okeyi,chat’i,futbolu,batağı,piştiyi,haberleri…O zamanlar internet,bilgisayar bize çok manasız,biçimsiz bir o kadar da soyut geliyordu.Ama internet daha da yaygınlaşınca ne olduğunu anlıyorduk iletişimin…Hepimizin evine bilgisayar giriyordu artık…

Böyle farklı bir ortamda ilkleri yaşamak da güzel oluyordu belki de.Bizler Kuşcalılar olarak bu ilki başarmıştık kanımca.Beldemizin insanları bu oluşumda hep beraber dinamik bir şekilde çalışıyordu.Böyle bir iletişim ve paylaşma ortamında güzel bir site oluşmuştu artık.Farklı yapısıyla,sıcak ortamıyla,içten samimiyetiyle Kusca.com’u tanıdık.Belde insanı olarak mutlu oluyorduk;zira sesimizi duyuran,bizi anlatan,bizi dünyaya tanıtan bir sitemiz vardı,sadece tek tuşla hem de…Birbirimizi tanıdık en azından burada.Beldemizdeki yaşlı,emektar dedelerimizin resimlerine bakıyorduk hiç görememenin merakıyla,bebeklik resimlerimize bakıyorduk gülerek…Nihat kardeşimiz elinde döner bıçağıyla resimlerde karşımıza çıkıveriyordu,düğünlerde çektiğimiz fotoğraflar burada da vardı…Hepimizde resimlerimizi gönderiyorduk,köşede bucakta kalmış;kaybolmaya,yırtılmaya yüz tutmuş resimlerimizi…Ve bunlara bakıyorduk geçmişe dalarak.Jan Hjarno’nun çektiği 40 sene önceki resimlere şaşkınlıkla bakıyorduk…Kendi kendimize “Vay be” demeden geçemiyorduk…Köyümüzün o eski haliyle şimdiki hali bizi heyecanlandırıyordu.Fark çoktu biz gençler açısından…

Bize içten geliyordu Kusca.com…Belli bir sıcaklık vardı.Samimiyeti,dostluğu yakaladık birbirimizle.Ve Kuşcalı olup da tanımadığımız bir çok arkadaşımızı ve kardeşimizi burada tanıyorduk.20 sene önce Kuşcamızda öğretmenlik yapmış Burdurlu bir hocamız Google’dan Kuşcayı buluyor ve bizimle sohbet bile ediyordu Kuşca.com’da…

Resimlerini gönderiyorlardı gençler.”Bu genç de kim?”diyorduk birbirimize. Ve hayata, çevremize ve kendi köylümüze ne kadar yabancılaştığımızı görüyorduk burada.Meğer ne kalabalıkmışız yahu,nerede bütün bu insanlar?Dağılmışız dünyanın dört bir yanına.Amerika,Kanada,Danimarka,İsviçre,Türkiye …Ve anlıyorduk ki herkes de Kuşca.com’da ortak bir duyguyu paylaşıyor:”Kuşcalı olmak…”

Kültürümüzü paylaşma noktasında güzel bir mekandı bizim için.Yazılar yazıyorduk kalemimiz ve gücümüz yettiğince.Bizim de bir katkımız olsun diye.Şiirlerimiz bile vardı artık sitede.Yaşamı,paylaşmayı,hayatın inceliklerini paylaşmaktan zevk alıyorduk şimdi.Ne güzeldi kendi toprağından olan birini burada görmek,sohbet etmek ve tanışmak.Kulîlka Hecilera(Kuşcanın Çiçekleri)ni ekranda görüyorduk…Ve bu güzel çocuklarımızın kullanması için projektör bile alabiliyordu Kusca.com…Bir şeyleri başarmıştık aslında.Ne güzeldi başarmak ve bundan bir fayda elde etmek…Röportajlarımız bile oluyordu sitemizde.Necati’nin içli sesini dinliyorduk bunlarda”Daykemın tu pır şirini”diyordu.İbrahim abimiz tanıtıyordu Kuşcamızı bize…Ve tabi ki o güzel düğünlerimiz;herkesin izlemek ve görmek istediği düğünlerimizi bile izliyorduk…

Bir şeyleri paylaşmanın,bir şeyleri anlatmanın tadına varıyorduk.Sadece kendimiz için yaşamıyorduk,biraz da başkaları için yaşamaya çalışıyorduk artık.Yeni yeni,genç,dinamik yazarlarımız,şairlerimiz olmuştu artık.Fehmi abimizin 30’u aşan şiirlerini okurken duygulanıyorduk. Ve hepsi de “Ben Kuşcalıyım”diyebiliyordu gururla…

Bir Kuşcalı olarak başta Celal abiyi ve emeği geçen tüm kardeşlerimizi kutluyoruz.Kusca.com başarılı bir çalışma olmuştur.Gerek biz Kuşcalıların gerekse İç Anadolu Kürtlerinin güçlü bir sesi olmuştur. TEBRİKLER Kusca.com 🙂