Her insanin kendisine göre bir düsünce sistemi vardir. Genel dogrular disinda insanin düsüncesine saygi göstermek lazim. Her insan vucudunun yapisinda, kisinin kendisine ait bir yasama enerjisi vardir. Ônemli olan var olan enerjimizi nasil harcadigimizdir.
Bazilari vardir yasamin zorluklari icerisinde kendi enerjisinin farkina varmadan, bütün hayatini kaba bir calisma ile gecirir. Ve bazilari vardir Dünyaya gelisini firsat görüp, hayatin bütün imkanlarindan olabildigince faydalanmaya calisir. Ama bazilarida vardir bütün güzellikleri yasamak ister ama buna imkani olmaz bunun icinda cabalar durur. Ve daha bir cok insan guruplari vardir, yasama farkli duruslar sergilerler. Kisinin kendi enerjisin farkina varip, onu nasil kullanacagi önemli olandir.Ait oldugumuz toplumun özelliklerine bakildiginda, maalesef karsimiza belirli deger yargilari ile yasayan icine kapanik, cok kisitli düsüncelere bagli köylü toplumu cikiyor. Kendi kendisiyle yetinen farkliliga tahammülü olamayan, büyükleri nasil yasamissa ayni yasam bicimini, özünden hic ayrilmadan, yalniz zaman ve mekanin degisiminden baska,onlarin yasamini oldugu gibi uygular. Bundandir hep elestirisel ve sikayetsel yapilara sahip olusumuz.Insanligin ilk peygamberlerinden olan Zerdüst Peygamberden bazi sözleri burada aktarmak isterim. “Gercek, kendini sevmesini ögrenmek, bugünlük yarinlik bir emir degildir. Aksine, o bütün sanatlarin en incesi, en kurnazi, en yüksegi ve en sabirlisidir. Cünkü senin sahip oldugun senden iyice saklidir, ve bütün defineler icinde en son kazilani, kisinin kendi definesidir”… Ne kadar dogru degilmi? Izninizle Zerdüst ten bir söz daha vererek son vermek istiyorum. “Besikteyken henüz, agir sözler ve agir degerler ayrilir hissemize:”iyi”ile “kötü”-böyle derler bu ceyize.Onun ugruna bagislanir yasamimiz.Bunun icin katlanilir kücük cocuklarin yaklasmalarina, vaktinde mâni olunsun diye kendilerini sevmelerine. Bizlerse,hissemize ayrilani,yalcin daglar üzerinden,güclü omuzlar üstünde tasir götürürüz. Terledigimizde de söyle derler bize: “Evet agir bir yüktür hayat!” Agir yük olan halbuki kendisidir insanin! Yabanci bir sürü sey tasir omuzlarinda. Deve gibi diz cöküp adamakilli yük vurdurur sirtina”…Evet arkadaslar Peygamber Zerdüst böyle diyor. Binlerce yil önce yasamis bir insan insanliga böylesine carpici gercekler ve nasihatlarda bulunuyor. Bir arkadasin yorum yazisinda dile getirdigi, bazi dogru sözleriyle yazima son vermek istiyorum.”Sevmeye zaman ayirmak degil, Zamani sevmeyle gecirmek lazim”. Böyle olmasi dilegi ile, Hosca Kalin…
Yazarımız
-
Müzisiyen
Kuşca'da doğdu. Danimarka'da yaşamakta.
Son yazıları
Necati Gezen26/11/2017Varolma Tutkum
Necati Gezen29/12/2016YENİ BİR YILA GİRERKEN
Necati Gezen21/12/2016OLANLARI ANLAYAN VAR MI?
Necati Gezen15/11/2016ASIL OLAN RETÖ’DÜR
