Zamansız

Zaman cok sey aldi gøturdu bizden.
Kirildik,
yitirdik,
yenildik.
Ne bende o huzun bakisli cocuk kaldi,
ne de sende o masum yurek,
o tinli ses.
Buyu bozuldu.

Kanati kirilmis kus olduk.
Ucmayi unuttuk.
Nefessiz kaldik.
Bogulduk,
derin deniz diplerinde.

Ugruna can verdigimiz kavgada,
ihanetler gørduk.
Isigin olmadigi
karanligin kol gezdigi dipsiz kuyularda
GUNES`i gørmenin
umudunu buyuttuk.

Ne yanginlar yasadik.
Yandikca
cana can veren
turkuler søyleyen