Sokaklarinda mumla insan aradim.
Bulamadiklarimdi.
Aynalara baktim.
Kiriktilar.
Gørdum
Dokundum
Su da daha derin bir cøl vardi
Ictikce Mem`i susatan Zin`in hakikatinde
Can icinde canan vardi…
Bilirdim
Talan edilmis cografyalarin, isgal edilmis topraklarin nøbetini tutmak zordu.Kendini katmak kendinden bir seyler katmak gerekiyordu. Hazineler kaybedildikleri yerlerde aranilirdi. Ben sende ariyordum. Ihtiyacin olani, icinde bulunani ariyordum. Tozunu aliyor, ølu ruhunu silkeliyordum. Bir dervisin sabri ile, ibadet edercesine. Agir kapilarini araliyor, dallarimi mavi gøkyuzune uzatirken topragina da køk saliyordum. Icindeki, icimdeki kilitleri egiyor, bukuyordum. Icimizdeki kilitleri aciyordum.
Herkesler yasadigi topraga benzerdi. Biz topragimiza benzerdik. Topraklarimiz ciplak topraklarimiz corak topraklarimiz kurakti. Sevdalar kolay yesermiyor, kavgalar boyvermiyordu. Ølum ovasinda, ølumun tarlasinda biz umut ekiyorduk.
Ben sende dogdum
Sende buyudum
Sende yogruldum
Sekil aldim
Bicim verdim
Ben sen oldum
Ve kilitinde dønuyordu anahtar…
Ahh yuregim !
Ahh ulkem !
Anka kusum !
Ahh vicdan!…
Tum olanlara sebep olan…
Yurek isgallerinde firari søzcuklerdi siirim.
Dara cekilirdi simdi cocuk duslerim.
Ey ulkem!
Simdi ben ;
Simdi ben
Yuregimi vursam ucurumlara
Icimdeki insan cigliklarini bir an olsun susturabilir miyim ?
Icimdek i cocuk sesini susturabilir miyim ?
Her ølum anlamli olmaliydi ve her olumun bir anlami olmaliydi. Kavgasini vermeyeceksem bu sevda benim sevdam degildir.
Yazarımız
- Kuşca'da doğdu. Danimarka'da yaşamakta.
Son yazıları
Mehmet Gezen16/11/2024Mevzu yokluğun
Kategori edilmemis08/09/2024Narîn
Mehmet Gezen24/04/2024Amara
Mehmet Gezen17/03/2024Halepçe
