Ne kadar cok ølu tasiyoruz icimizde.
Heybemizde aci, kan ve gøzyasi hic eksik olmadi.
Cigerimiz delindi, bagrimiz yandi.
Ses etmedik.
Sabrettik.
Direndik.
Cocuklugumuzu yasayamadik.
Bazen Ugur olduk
Yasimizdan cok kursun yedik
Bazen Ceylan olduk
Her bir tarafa savruldu bedenimiz
Toplayamadik.
Bazen de sokak baslarinda satirlarla dogranan
Isimsiz kahramanlar olduk
Bir tek cumleyle gecti isimlerimiz
Haber bultenlerinde .
Unutulduk.
Bir safak vakti
Dag baslarinda
Vurulduk.
Kizil kanlara boyandi esmer tenli delikanlilarimiz, kizlarimiz.
Adini umut koyduk.
Sevda dedik.
Bizim asklarimiz hic olmadi.
Ya da oldu da biz yasayamadik.
Utandik.
Yarim kaldi cocukluk hayallerimiz.
Yitirdik baskalarinin gølgesinde.
Yazarımız
- Kuşca'da doğdu. Danimarka'da yaşamakta.
Son yazıları
Mehmet Gezen16/11/2024Mevzu yokluğun
Kategori edilmemis08/09/2024Narîn
Mehmet Gezen24/04/2024Amara
Mehmet Gezen17/03/2024Halepçe
