Uzaklarda bir köyde, kocasi, çocugu dogmadan ölmüs, tek basina
yasayan hamile bir kadin kendisine arkadas olmasi açisindan dagda yarali
olarak buldugu bir gelincigi evinde beslemeye baslar. Gelincik kadinin
yanindan bir an bile ayrilmaz. Her ne kadar evcil bir hayvan olmasa da,
ldukça uysallasir. Bir kaç ay sonra kadinin çocugu dogar. Tek basina tüm
zorluklara gögüs germek ve yavrusuna bakmak zorundadir. Günler geçer ve
kadin bir gün bir kaç dakikaligina da olsa evden ayrilmak ve yavrusunu
evde birakmak zorunda kalir… Gelincikle bebek evde yalniz kalmislardir.
Aradan biraz zaman geçer ve anne eve gelir. Gelincigi ve kanli agzini
görür. Anne cildirmisçasina gelincige saldirir ve oracikta öldürür
hayvani. Tam o sirada içerdeki odadan bir bebek sesi duyulur.
Anne odaya yönelir… Ve odada besigi, besigin içindeki bebegi ve bebegin yaninda
duran parçalanmis bir yilani görür.
Einstein’in söyledigi rivayet edilen bir söz var: “insanlardaki önyargiyi
parçalamak benim atomu parçalamamdan çok daha zor”
Yazarımız
- Kuşca'da doğdu. Danimarka'da yaşamakta.
Son yazıları
Bayram Çift17/11/2014Özledim- Bayram Çift24/01/2011Sıramızda geliyor
- Bayram Çift01/01/2008Orası benim Kuşca
- Bayram Çift12/09/2007ONlar Kuşcalı
