Ağır yağmurlar yağdırdık
Gülüşlerimizin ardına
Gökkuşağına varmak için
Bir tutam aşk
Bir avuç umut
Biraz da onur alırdık heybemize
Ölü bedenlere can vermek için
Yürürdük.
Gökkuşağının bittiği yere…
) Nasıl da kıvranırdı
Bir engerek gibi
Son nefesin
Göğüs boşluğunda
Ve kar
Ve toprak
Nasıl da kucaklardı birbirlerini
Yarım kalmış kahkahalarında (
Ve sen susardın.
Sen susardın
Ve şehre kar yağardı
Hüzünlü ama umutlu
Yalnız
Yoksul
Ve
Yoksun
Yalnızlığımıza…
Yazarımız
- Kuşca'da doğdu. Danimarka'da yaşamakta.
Son yazıları
Mehmet Gezen16/11/2024Mevzu yokluğun
Kategori edilmemis08/09/2024Narîn
Mehmet Gezen24/04/2024Amara
Mehmet Gezen17/03/2024Halepçe
