Saklı bir yük
Kırık bir dal
Sızılı bir yara
Ruhun tene iliklenmesi
Bir ömrün
Bir ömre düşmüş gölgesi
Geride
Iz sürüdüğüm
Ayak izlerin
Bugün
Yüzümde kalabalıklar çoğalıyor
Yüzümde kalabalıklar azalıyordu
Bugün
Çocukluğum kadar
Uzak
Çocukluğum kadar
Bendesin
Bir sonbahar akşamında
Düşüyordu dallarından yapraklar
Içimde kırılgan çocukların ağıtları yükselirdi
Ve zaman
Avuçlarımda kavruluyordu
Şiir ölürdü
Şiir ölürdü
Çocukluğumun mavi sokaklarında
Yazarımız
- Kuşca'da doğdu. Danimarka'da yaşamakta.
Son yazıları
Mehmet Gezen16/11/2024Mevzu yokluğun
Kategori edilmemis08/09/2024Narîn
Mehmet Gezen24/04/2024Amara
Mehmet Gezen17/03/2024Halepçe
