İki ırmak arası

Herkesler, yaşadığı toprağa benzerdi
Biz, birbirimize benzerdik
Yüzlerimiz yanık,
Yüreklerimiz kurak,
Ellerimiz acı kokardı

Insan önce ışık olmalı,
Kendini aydınlatmalı
Sonra güneş.

Ya değilse;
Bilirlerdi
Iki ırmak arası insanlar
Güzelliğin cirkinleşmesinden; ihanetin doğduğunu
Bilirlerdi
Hançerin, tutulduğu kolu
Nasıl da parçaladığını
Gözün, vurulduğu yüzü
Nasıl da kanattığını

Iki ırmak arası insanlar tanidim
Iki ırmak arası toprakların doğurgan karnına dokundum

Orada çoçuklar üşüyordu !

Yazarımız

Mehmet Gezen

Kuşca'da doğdu. Danimarka'da yaşamakta.

Son yazıları

Yazarın yazıları

• Kategori edilmemis08/09/2024Narîn
• Mehmet Gezen24/04/2024Amara
• Mehmet Gezen17/03/2024Halepçe
• Mehmet Gezen18/09/2023Gözyaşlarımda ölüm hikayeleri