Mavi

” Ve şimdi mavinin yalnızlığında mayısın bir gecesi üşür, topraksa ağlardı. Mavinin peşine düşmüş, kâh maviye sevdalı kâh maviye kırgın mavi yoldaşımın anısına ”

Bazı insanlar vardır; varlığı içinizdeki uçurumları doldurur

Bazı insanlar vardır; yokluğu içinizde derin uçurumlar açar

Işte O, onlardan biriydi.

Şimdilerde varlığını ve yokluğunu iç içe örmüş, zamanı ve mekânı iç içe geçirmiş belli belirsiz bir siluet gibi duruyordu.

O acılı ve yaralı halkımın asi çocuğu

Çocuk yüreklerin kelebek kıpırtısı

Toprak damlı evlerin düşleri

Çocuk oyunların yoldaşı

Sevdasını ve kavgasını gözlerimize hüznüyle asarak gitti.

Uğurladınız mı

Uğurladınız mı

Öyle ağıtlarla değil

Türkülerle

Şiirle

Uğurladınız mı anasına

Bir gelin gibi

Öyle ayrılır gibi değil

Kavuşur gibi

Halaylarla

Zılgıtlarla

Unutmayın!

Karanfiller bırakmayın

O sarı beyaz papatyalar sever