Teşi

Mehmet Gezen14/11/2020

0 925 1 dakika okuma süresi

“Ben hep kasımlarda vuruldum ve hep kasımlarda yenildim . Farklı kasımlarda yitirdiğim tüm sevdiklerime ve Feti Abi’ me ithafen ”

Bir ömrün sarkacında duruyordum
Kentler yorgun
Kuşlar ölü
Kasım, yarım kalınmışlığın takvim yapraklarıydı
Sureler okunuyordu
Toprak kadar eski
Toprak kadar eski bir dilde
Remilciler toprağa ayna sırlıyordu
Bugün bir şiirin orta yerinde durdum
Şiir içini açtı
Ben içimi döktüm
Bozkırlar uzanıyordu içime
Remilciler toprakta ayna sırlıyordu
Sarkaç durdu
Ben durdum
Dünya dönüyordu
Ve bir ömür
Bir ömrün teşisinde acılar eğiriyordu
Ben oradaydım
Sen beni görmedin
Uzun, beyaz bir elbise giyinmiştin
Saçlarına taç yapraklar iliştirilmiş
Lir ve lavta çalıyordu tanrılar
Sana kadehler içinde gözyaşlarım sunuluyordu
Kırılmıştı tüm aynalar
Kırılmış tüm zamanlar gibi
Üşüyordu ellerim
Gözlerim düşüyor
Yüzüm kanıyordu
Sonra.
Ve sonra
Bir çocuk bir pencereden başka çocuklara bakıyordu
Bir kız, bir oğlan
Harab bir duvar dipinde
Sararmış otlar arasında
Bağdaş kurmuş
Ellerinde zaman vardı
Zamanı yoğuruyorlardı
Usulca yaklaştım bir ceylanın tedirginliğinde
Ve kulak verdim
Oğlan: “Harab evleri seviyorum. Dokunsam duvarlarına bir sırrı çözmüş gibi oluyor, kendimi buluyorum. Tüm duvarların ardında başka yüzler var . Tüm duvarların ardında başka sesler var. Dokundukça duvarlara ; kendi yüzüme dokunuyorum . Dokundukça duvarlara; kendi sesimi duyuyorum.”
Ve sonra kız sözü aldı, sözü eyledi.
Dağları ve bayırları aştı.
Irmakları ve denizleri geçti.
Çocukluğumun sokaklarından kalma yalınayak izleriyle buluşturdu.
Bir sureyi okur gibi
Bir yaraya dokunur gibi
Bir sevdayı dokur gibi
Kor bir ateşi
Yüreğimin orta yerine bırakıverdi.
“Harab evler ayrılığın ifadesidir.
Ve her ayrılık, bir kavuşmadır oysa.
Uçurum başlarında başlamıyor muydu tüm kavuşmalar?
Bitti dediğimiz
Son zannettiğimiz
Tüm aralıklarda
Yeni başlangıçlar
Yeni adımlar atmıyor muyduk?
Biz düştüğümüz yerde
Karıştığımız yerde kavuşacaktık.
Çıkmaz sokaklara çıksa da
Saklı tutardık tüm kavuşmalarımızı
Başka uçurumlara. ”
Ve sonra bir kelebek kanatlarını çırpıyordu.
Maviye bulanırdı ellerim
Sesinin tüm renklerinde
Içimde deli taylar koşturuyor
Ve ben herşeyi hatırlıyordum.