Acıların değirmeninde öğütuluyordu düşlerim
Sen olamiyorlardi
Zulüm buydu
Rüzgar esiyor
Yaprak kimildiyor
Yağmur toprağa düşmüyordu
Aşk vardı
Umut vardı
Kavgaya dönüşmüyordu
Papatya çiçekleriydik oysa
Kır çiçekleriydik
Her iklimde yetişir
Boy verirdik
Haznesinde dönüyordu anahtar
Karlar yağıyordu düşlerime
Ben ağliyordum
Kırlangıç zamanı
Mevsim göç
Yüreğim taş kadar ağır
Ve dudaklarında cam kırıkları
Ben düşüyordum
Yazarımız
- Kuşca'da doğdu. Danimarka'da yaşamakta.
Son yazıları
Kategori edilmemis08/09/2024Narîn
Mehmet Gezen24/04/2024Amara
Mehmet Gezen17/03/2024Halepçe- Mehmet Gezen18/09/2023Gözyaşlarımda ölüm hikayeleri
