Yüzlerce-binlerce yıl, farklı kavimlerin geçiş güzergahı ve ikametgahı olan Anadolu toprakları, insanlık tarihinin ve uygarlığının yaşayan bir efsanesi, müzesi, çiçek bahçesi ve bir mozaiğidir.
Bu topraklarda andığımız, unutmayıp hatırladığımız o kadar çok, tatlı-acı yaşanmışlıklar var ki, bunları burada ifade etmek, zaman ve imkan bakımından neredeyse imkansız…
Fakat, bugün bizler;
-o güzel insanların daha iyi yaşam koşulları için göç ettiklerini..
-yeni yurtlar ve umutlar peşinde koşarken sayısız savaş ve katliamlara maruz kaldıklarını..
-her türlü zorluklara rağmen din, dil ve kültürlerini yaşatmaya çalıştıklarını..
bizlere bıraktıkları sayısız tarihi eserlerden, ezgi-türkü ve ağıtlarından anlıyor ve biliyoruz.
Geçmişteki klan-feodal toplumlarının savaş ve fetih barbarlıkları, günümüzde de aynı amacını koruyor ve derebeylerin yerini alan Burjuvazi Sınıfı’nın Emperyalizm’i, sömürü çarkını aynen, acımasızca döndürüyor.
Buna bağlı olarak düzenlenen çıkar amaçlı katliamlarla ve adı faili meçhul konulan siyasi cinayetlerle acılar, sürüp gidiyor. Ve farklı kültürlerin barış içerisinde yaşayacağı Anadolu beşiğindeki yavrularımız, vahşetlerin ağıt ve ninnileriyle büyütülmeye devam ediliyor.
Geçmişi unutmayıp, günümüz Hrant olayına, bugün bakacak olursak;
-Ortada, 17 yıldır Cinayet’in sorumlularını çıkarmayan bir Hukuk Sistemi’nin olduğunu,
-Ortalıklarda, bu Hukuk’tan beklenti içerisinde olan kovboyların dolaşmakta olduğunu,
-Ortamdan yararlanan ve Hrant Dink’in yırtık ayakkabıları üzerinden, ezilenleri istismar ederek; rant devşirmeye çalışan 2 yüzlü, çıkarcı, yazar-çizer, entel-dantel etnik milliyetçi, ırkçı, dinci ve ayrımcılık yapan kafatasçıların olduğunu, görürüz.
Hrant’ı ve nice Hranları anmaya, anlatmaya ve tarihten ders çıkarmaya devam ederken; farklı düşünen ve yaşayanlara olan sevgi, saygı ve hoşgörüşlerimizin de katlanarak artacağını ümit ediyor, Hrant’ın anısına yazdığım bir şiirimi sizlerle paylaşıyor, bir daha benzer acıların yaşanmamasını ümit ediyorum.
Kalın sağlıcakla, asimilasyona ve zulme boyun eğmeden, sevgi ve dostlukla.
Feridun Hayati Ünüvar
. . . . . . .
HRANT”I ANIYORUZ
Emeğiyle geçinen, yurdumuzun hasıydı
Türkiye sevdalısı, Ermeni asıllıydı
Cinayet’in kurbanı, bir Türk vatandaşıydı
Yaşadığı ülkeye, sen-ben gibi bağlıydı.
İyilik insanıydı, insana saygılıydı
Ermeni-Türk ayırmaz, ırkçılığa karşıydı
Kardeşliği savunup, yıllarca yazı yazdı
Agos Gazetesi’nde, emekçi bir yazardı
İçimizden biriydi, yürekten özlüyoruz
Hrant’ı unutmadık, sevgiyle anıyoruz.
Geçmişte yaşananın, doğrusunu yazanlar,
9 köyden kovulur, güvenli yaşamazlar
Gerçekler yazılıp, kağıda döküldükçe
Muktedirler kudurur, yalanı görüldükçe
Dobra-dobra yazılsın, her şey olsun açık ve net
İnkarcılar kalleştir, her zaman olur namert
Dostluk koksun yazılar, insanlığı ışıtsın
Toplum artık uyansın, cenk etmeyi bıraksın
Esecektir elbette, barışın rüzgarları
Güvercinler uçacak, özgürdür kanatları
Cinayetler siyasi, nefretle kınıyoruz
Hrant’ı unutmadık, özlemle anıyoruz.
Hayduta hayır deyip, kalemini satmayan
Kimsenin namusuna, kötü gözle bakmayan
Zalime boyun eğmez, işçi-köylü- emekçi
Koltuk, ikbal düşünür, yobaz çıkarcı cepçi
Sabahattin Ali’ler, ölmez Turan Dursun’lar
Unutulmaz anılır, yüreklerde yaşarlar
Çok acılar öğrendik, insanlığı paylaştık
Kardeş olduk sarıldık, hep birlikte yaşadık
Hrant’ı vurmuşlardı, yerde yatıyordu
Yırtık ayakkabısı, gözlere batıyordu
Ayakkabı yırtığı, şamar gibi vuruyor
Alçak olan katili, birileri koruyor
Yüzyıllar geçse dahi, Hrant’lar unutulmaz
Yüzkarası caniler, insan yerine konmaz.
Zulme direnerek, zalimi yeriyoruz
İnsanlığı severek, Hrant’ı anıyoruz,
Yazarımız
- Aslen Konya'nın Seydişehir ilçesinden. İvriz ilk öğretmen Okulu mezunu olduktan sonra Kuşca’nın Büyük Yayla ilkokulundan öğretmen olarak çalıştı. 1970’li yılların başında Danimarka’ya geldi. Danimarka’da Türkçe eğitim vererek öğretmenlik mesleğine devam ederken, sosyal danışmanlık eğitimini bitirdikten sonra, 5 yılda hukuk okumuştur.
Son yazıları
