Sol yanağım…

Çocuk günahlarının güzel olduğu zamanlar , çoktan bitti.
Erken büyüdüm.
Büyüdükçe kire ve toza bulandım.
Aklın sinsi kurnazlığıyla tanışmam fazla zamanımı almadı.
Yüreğim sürekli çiğnenen bir yol…
Sol yanağımın acısından tanıdım sevdaları
Bir de verilemeyen kavgaları
Sonrasında; bana, kendi kendime konuştuğum, geniş zamanlar kaldı
Sozcuklerim üşüdü
Cümlelerim yorgun
Kirpiklerim kırık
Bir boşluğa açılıyordu tüm kapılar
Ve ben ,yüzüm eğik ,kapılardan geçiyordum
Tek gercegim; düşlerim…