Miray’ın anısına

Recep Arabaci30/12/2015

0 1.515 1 dakika okuma süresi

Bir sonbahar günüydü,hayata göz açtın
Masun,saf ve temiz bedeninle.
Tarifi zor hislerin,cevabı oldun yüreğimde.
Bahtın açık,göğün mavi,Dünya çiçeklerle bezenmiş, bir bahçen olsun.
Diyebilmeyi!
Çok isterdim bu kirlenmiş Dünya’da:
Mahçup bir neslin,utançıyız yarınlarınızda.
Düşlerinizdeki,
Barış’tan mavimsi ülkeyi yaratamadık.
Acılarınızı,
kalbimize gömmeye alıştık
Ölümlerinize yetişemez olduk.
Zor topraklarda doğdunuz,hayatı acımasız.
Biz Günahlarımızın, bedelini ödemeye hazırız.
Ya Günahsız çocuklarımızın,bedelini kim öder
Yastaki sevinçlerimizin bedelini!!
Kan kusan,barut kokan gecelerimizin!
Sahillere vuran bedenlerimizin!
Hesabını ,kimden sorarız.
Bir yanım git der,sol yanım onurlu kal der.
Acılarımız nöbet tutar,her akşam
Ayrı bir evde,ayrı bir kapıda.
Korkular işlenir,çocukların,gözlerine
yüreklerine.
Hangi vicdan sahibi açıklar,MİRAY’ın infazını
Hain mermi mi,Mermiyi sıkan alçaklar mı
Umutlarınız kan kusar,karanlık çöktüğünde.
Kimden sorarız,boğazınıza yapışmış
Kirli elin hesabını.
Yazıldın doksan günlük,masun bedeninle
Günahkarların,günah hanesine.
Melekler Karşılar,seni Cennetin Kapısında.
Utanç duyarlar,bu kardeşliğin kavgasından…