Geçen yazımda 24 Aralık 1979 yılında 15 yaşımda olduğumu yazmıştım. Yani daha ergenlik yaşına yeni başlamış bir çocuk! O yaşta, okula gidebilmek için, iki arkadaşıyla beraber Cihanbeyli’de bir ev kiralayıp, köyden Cihanbeyli’ye taşınmıştık. Ekmek, tereyağı ve peynir gibi ihtiyacımızı köyden getirirdik. Diğer yiyeceklerimizi Cihanbeyli’den alırdık. Hafta sonları köye giderdik. Kış aylarından 2 yada 3 haftada bir köye giderdik.
Lise 1’e gittiğim yıl, yani 1979 yılında, Atçeken mahallesinde 2 arkadaş ve küçük kardeşimle beraber bir ev kiralamıştık. Evimizin hemen önünde iki Kelhasanlı arkadaş ve evimizin yanında, yine Kelhasanlı üç arkadaş oturuyorlardı. O yıllar Cihanbeyli lisesinde, özellikle Kürt köylerinden kalabalık bir öğrenci grubu vardı. Kürt köylerindeki erkeklerin Avrupa’ya çalışmak için gitmeleri, bu köylerde ekonomik durumu iyileştirmiş ve bu da köylerdeki çocukların okumasına büyük katkısı olmuştur. Bu anlamda 1970’li yıllar Orta Anadolu Kürtlerin hem eğitim, sosyal hem de politik olarak çok mesafe katettikleri yıllar olmuştur.
Kürt köylerinden gelen öğrencilerin Cihanbeyli’de ailelerinden uzak yalınız başlarına yaşamaları, farklı köylerden gelmelerine rağmen onlar arasında büyük bir dayanışma ve iletişim oluşmuştu. Bu beraberlik ve dayanışma öğrenciler arasında bir rahatlık ve özgüven duygusunun da gelişmesini sağlıyordu.
Öğrenci olarak yaşadığımız ortamı bu kısa tanıtımdan sonra geçen yazıma bıraktığım yerden devam etmeye çalışayım.
Evet, büyük bir korku ve panik içinde nereye gideceğimize karar vermeye çalışıyorduk. Korkumuzu bir çocuk mantığıyla şu şekilde ifade etmeye çalışıyorduk: ‘Eğer Mehmet gözaltına alınmışsa, bizde Mehmetle aynı evde yaşadığımız için bizi de almaya gelirler’. Onun için başka bir yere gitmemiz lazımdı.
Eve doğru gelirken gözümüz evimizin yanındaki Kelhasanlı arkadaşların evine takıldı. Evet oraya gidelim. ‘Orada bizi bulmazlar’ diye söylendik.
Kapıyı tıkladık, arkadaşlar evdeydi. Arkadaşlar, yaşadığımız paniği hemen hissettiler. ‘İçeriye gelin ne oldu?’ diye bize sordular.
Yaşadıklarımızı anlattıktan sonra, onlarda duyduklarını anlattılar. Onlar, Konya’dan çokça ‘Toplum Polisinin’ geldiğini ve çarşıda gördükleri tüm öğrencileri gözaltına aldıklarını anlattılar. O yıllar ‘toplum polisleri’ herkesin korktuğu ve kaçındığı polislerdi. Göz altına aldıkları insanlara her türlü işkence ve kötü muameleyi yapıyorlardı.
Artık Mehmet’in gözaltında olduğundan emindik. Kendi kendimize teselli vermeye çalışıyorduk. ‘Bir şey yapmadık, Mehmet’i bırakırlar’ diye kendimizi inandırmaya çalışıyorduk.
Kelhasanlı arkadaşlar, bize çok misafirperverlik yapıyorlardı. Bolca çay, tereyağlı ekmek ve peynir derken sohbette daldık. Arkadaşlarla, Kuşca ve Kelhasanlılar arasında geçen eski konuşmaları ve fıkraları birbirimize anlatıyorduk. Hem gülüyor hem de köylülerimize ait sözlerle şakalaşıyorduk.
Saat akşam 9-10’u bulmuştu
Bir ara yaşadıklarımızı unutmuştuk bile.
Derken… Camdan bir tıklama!
ve bir ses!
Ses Mehmet’indi!
Ama Türkçe konuşuyordu. Halbuki aramızda hiç Türkçe konuşmazdık.
‘Celal ve Recep! Orada mısınız?’!
Paniklendik! Ama ‘Evet’ demek zorundaydık.
Mehmet: ‘Kapıyı açar mısınız? dedi.
Kapıyı açtığımızda! 2 polis, ellerinde otomatik silah, hazır şekilde durmuşlar!
Hepimiz buz gibi donup kaldık. Ne diyeceğimizi ne yapacağımızı bilmiyorduk.
Polislerden biri ismimizi birer birer sorduktan sonra, nazik bir sesle: Bizimle karakola geleceksiniz, bir ifadeniz var’ diye söyledi.
Panik içinde hiçbir şey söylemeden, hemen ayakkabımızı giydik. Küçük kardeşimi de Kelhasanlı arkadaşların yanında bırakarak, üçümüz polislerle beraber polis arabasına bindik!
Devam edecek..!
- Yazı dizisinin 1. bölümü: Noel akşamı ve 40. yılın, 24 Aralık travması – 1
- Yazı dizisinin 2. bölümü: Noel akşamı ve Mehmet’in sesi – 2
- Yazı dizisinin 3. bölümü: Noel akşamı – Alın bunu, o odaya götürün – 3
- Yazı dizisinin 4. bölümü: Noel akşamı ve falaka – 4
- Yazı dizisinin 5. bölümü: Noel akşamı ve hücredeki vahşet – 5
- Yazı dizisinin 6. bölümü: Noel sabahı ve Diyarbakırlı Mehmet Ali – 6
Yazarımız
-
Kuşca'da doğdu. ilk ve orta eğitimini Kuşca ve Cihanbeyli'de yaptı. Lise ve üniversite eğitimini Danimarka'da bitirdi.
Daha önce sosyal pedagog ve öğretmen olarak çalıştı. Psikolojiyi yüksek lisans seviyesinde bitirdikten sonra, 2004 bu yana psikolog olarak çalışmakta.
Son yazıları
